The Economist

The Economist, güncel olaylar, uluslararası ticaret, politika ve teknolojiye odaklanan, dergi formatında basılan ve dijital olarak yayınlanan uluslararası haftalık bir gazetedir. Merkezi Londra'da bulunan gazetenin sahibi The Economist Group'tur ve ana yazı işleri ofisleri Amerika Birleşik Devletleri'nin yanı sıra kıta Avrupası, Asya ve Orta Doğu'daki büyük şehirlerde bulunmaktadır. Ağustos 2015'te Pearson, gazetedeki yüzde 50 hissesini İtalyan Agnelli ailesinin yatırım şirketi Exor'a 469 milyon £ (531 milyon ABD Doları) karşılığında sattı ve gazete geri kalan hisseleri 185 milyon £ (206 milyon $) karşılığında yeniden satın aldı. 2019 yılında ortalama küresel baskı tirajı 909.476'nın üzerindeydi; bu, dijital varlığıyla birleştiğinde 1,6 milyonu aşıyor. Sosyal medya platformlarında 2016 yılı itibarıyla 35 milyonluk bir izleyici kitlesine ulaşıyor. Gazete, hem eleştiri hem de beğeni açısından orijinal habercilikten çok veri gazeteciliği ve analizine odaklanıyor. 1843'te kurulan The Economist, ilk kez İskoç iktisatçı James Wilson tarafından, bir ithalat tarifeleri sistemi olan Britanya Tahıl Yasalarının (1815-46) kaldırılmasına destek sağlamak amacıyla dağıtıldı. Zamanla gazetenin kapsamı politik ekonomiye doğru genişledi ve sonunda güncel olaylar, finans, ticaret ve İngiliz siyaseti üzerine makaleler yayınlamaya başladı. 20. yüzyılın ortalarından sonlarına kadar, fikir yazıları, özel raporlar, siyasi karikatürler, okuyucu mektupları, kapak yazıları, sanat eleştirisi, kitap eleştirileri ve teknoloji özellikleri ekleyerek düzenini ve formatını büyük ölçüde genişletti. Makale genellikle itfaiye aracının kırmızı isim plakası ve resimli güncel kapaklarıyla tanınır. Gazetenin tek bir kolektif ses olarak konuşabilmesi için bireysel makaleler isimsiz ve imzasız olarak yazılıyor. Kardeş yaşam tarzı dergisi 1843 ve çeşitli podcast'ler, filmler ve kitaplarla desteklenmektedir. The Economist'in editoryal duruşu öncelikle klasik, sosyal ve en önemlisi ekonomik liberalizm etrafında dönüyor. Kuruluşundan bu yana radikal merkezciliği destekledi, merkezci siyaseti sürdüren politikaları ve hükümetleri tercih etti. Gazete tipik olarak ekonomik liberalizmi, özellikle de serbest piyasayı, serbest ticareti, serbest göçü, kuralsızlaştırmayı ve küreselleşmeyi savunuyor. Belirgin bir editoryal duruşa rağmen, habercilikte çok az önyargıya sahip olduğu ve sıkı bir doğruluk kontrolü ve katı bir metin düzenlemesi uyguladığı görülüyor. Kelime oyununun yaygın kullanımı, yüksek abonelik fiyatları ve kapsam derinliği, gazeteyi yüksek gelirli ve eğitimli bir okuyucu kitlesiyle ilişkilendirerek hem olumlu hem de olumsuz çağrışımlar yarattı. Buna paralel olarak önde gelen iş dünyası liderleri ve politika yapıcılardan oluşan etkili bir okuyucu kitlesine sahip olduğu iddia ediliyor.