The Guardian

The Guardian to brytyjski dziennik. Zostało założone w 1821 roku jako The Manchester Guardian, a nazwę zmieniło w 1959. Wraz z siostrzanymi gazetami The Observer i The Guardian Weekly, The Guardian jest częścią Guardian Media Group, której właścicielem jest Scott Trust. Trust utworzono w 1936 r., aby „zapewnić na zawsze niezależność finansową i redakcyjną The Guardian oraz chronić wolność dziennikarską i liberalne wartości The Guardian wolne od ingerencji handlowych lub politycznych”. Trust został przekształcony w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w 2008 r., a statut został napisany tak, aby zapewnić The Guardianowi takie same zabezpieczenia, jakie zostały wbudowane w strukturę Scott Trust przez jego twórców. Zyski są inwestowane w dziennikarstwo, a nie przekazywane właścicielom lub akcjonariuszom. Redaktor naczelna Katharine Viner zastąpiła Alana Rusbridgera w 2015 r. Od 2018 r. główne sekcje papieru gazetowego ukazują się w formacie tabloidu. Od lutego 2020 r. jego wydanie drukowane ukazywało się w dziennym nakładzie 126 879 egzemplarzy. Gazeta ma wydanie internetowe TheGuardian.com, a także dwa międzynarodowe serwisy internetowe, Guardian Australia (założony w 2013 r.) i Guardian US (założony w 2011 r.). Czytelnicy gazety należą generalnie do głównego nurtu lewicy brytyjskiej opinii politycznej, a jej reputacja jako platformy dla socjalliberalnych i lewicowych artykułów redakcyjnych doprowadziła do używania określeń „Guardian Reader” i „Guardianista” jako często pejoratywnych epitetów na określenie tych, którzy o tendencjach lewicowych lub „poprawnych politycznie”. Częste błędy typograficzne w erze ręcznego składu sprawiły, że w latach 60. magazyn Private Eye nazwał tę gazetę „Grauniadą”, przydomek ten nadal jest czasami używany przez redaktorów w celu autoironii. W ankiecie badawczej Ipsos MORI przeprowadzonej we wrześniu 2018 r., mającej na celu przesłuchanie zaufania opinii publicznej do określonych tytułów w Internecie, „The Guardian” uzyskał najwyższe wyniki w przypadku wiadomości zawierających treści cyfrowe, a 84% czytelników zgodziło się, że „ufają temu, co [oni] w nich widzą”. W raporcie z ankiety przeprowadzonej w grudniu 2018 r. przez Publishers Audience Measurement Company (PAMCo) stwierdzono, że drukowane wydanie gazety uznano za najbardziej zaufane w Wielkiej Brytanii w okresie od października 2017 r. do września 2018 r. Zgłoszono również, że jest to najbardziej -czytanie brytyjskich „brandów informacyjnych wysokiej jakości”, w tym wydań cyfrowych; inne marki „jakościowe” to The Times, The Daily Telegraph, The Independent i i. Chociaż nakład gazety drukowanej „The Guardian” spada, z raportu wynika, że ​​wiadomości z „The Guardiana”, w tym te podawane w Internecie, docierają co miesiąc do ponad 23 milionów dorosłych Wielkiej Brytanii. Najważniejszym spośród godnych uwagi „miarek” uzyskanych przez gazetę był telefon News International z 2011 r. - skandal hackerski - a w szczególności włamanie do telefonu zamordowanej angielskiej nastolatki Milly Dowler. Dochodzenie doprowadziło do zamknięcia „News of the World”, najlepiej sprzedającej się niedzielnej gazety w Wielkiej Brytanii i jednej z gazet o najwyższym nakładzie w historii. W czerwcu 2013 r. The Guardian przekazał wiadomość o tajnym gromadzeniu przez administrację Obamy zapisów rozmów telefonicznych Verizon, a następnie ujawnił istnienie programu inwigilacji PRISM po tym, jak wiedza o nim wyciekła do gazety przez sygnalistę i byłego pracownika NSA Edwarda Snowdena. W 2016 r. dziennik „The Guardian” prowadził dochodzenie w sprawie dokumentów panamskich, ujawniając powiązania ówczesnego premiera Davida Camerona z zagranicznymi kontami bankowymi. Czterokrotnie została uznana za „gazetę roku” w corocznym konkursie British Press Awards: ostatnio w 2014 r. za reportaże na temat inwigilacji rządowej.