The Guardian

The Guardian to brytyjska gazeta codzienna. Został założony w 1821 r. Jako Guardian Manchesteru i zmienił swoją nazwę w 1959 r. Wraz z siostrzanymi dokumentami Obserwatora i Guardian Weekly, Guardian jest częścią Guardian Media Group, należącej do Scott Trust. Zaufanie zostało utworzone w 1936 r. W celu „zabezpieczenia finansowej i redakcyjnej niezależności The Guardian w nieskończoności oraz w celu ochrony wolności dziennikarskiej i liberalnych wartości Guardian wolnych przed ingerencją komercyjną lub polityczną”. Zaufanie zostało przekształcone w spółkę z ograniczoną liczbą w 2008 r., A konstytucja napisana w celu utrzymania dla Guardian takiej samej ochrony, jak wbudowano w strukturę Scott Trust przez jego twórców. Zyski są reinwestowane w dziennikarstwo, a nie dystrybuowane do właścicieli lub akcjonariuszy. Redaktor naczelny Katharine Viner zastąpił Alan Rusbridger w 2015 r. Od 2018 r. Główne sekcje gazetowe zostały opublikowane w formacie tabloidowym. Od lutego 2020 r. Wydanie drukowane miało codzienny cyrkulacja 126 879. Gazeta ma edycję online, TheGuardian.com, a także dwie międzynarodowe strony internetowe, Guardian Australia (założone w 2013 r.) I Guardian USA (założone w 2011 roku). Czytelnictwo gazety znajduje się na ogół po lewej stronie brytyjskiej opinii politycznej, a jego reputacja platformy dla liberalnych i lewicowych redakcji doprowadziła do użycia „czytelnika Guardian” i „Guardianista” jako często nabłonki do tych, którzy są do tego często-perżoratywne. lewicowych lub „politycznie poprawnych” tendencji. Częste błędy typograficzne w epoce ręcznego składania magazynu o oko prowadzonych przez prywatny magazyn o oko do nazwy artykułu „Grauniad” w latach 60. XX wieku, pseudonim nadal używany przez redaktorów do samokontroli. W ankiecie Ipsos Mori Research we wrześniu 2018 r. Zaprojektowany do przesłuchania Publiczne zaufanie do konkretnych tytułów online, Guardian uzyskał najwyższą ocenę wiadomości cyfrowych, a 84% czytelników zgodzi się, że „ufają temu [widzą w nim ”. W raporcie ankiety z grudnia 2018 r. Przez wydawców publiczności spółki pomiarowej (PAMCO) stwierdzono, że wydanie drukowania papieru okazało się najbardziej zaufane w Wielkiej Brytanii w okresie od października 2017 r. Do września 2018 r. -Read z brytyjskiej „wysokiej jakości magazynki”, w tym wydania cyfrowe; Inne „wysokiej jakości” marki obejmowały czasy, codzienny telegraf, niezależny i i. Podczas gdy krążenie drukowania Guardian spada, raport wskazywał, że wiadomości od Guardian, w tym zgłaszane online, docierają do ponad 23 milionów dorosłych w Wielkiej Brytanii każdego miesiąca. Wśród godnych uwagi „miarki” uzyskanych w tym artykule było 2011 News International Phone Phone -Paking skandal -a zwłaszcza hakowanie telefonu zamordowanego angielskiego nastolatka Milly'ego Dowlera. Dochodzenie doprowadziło do zamknięcia wiadomości o świecie, najlepiej sprzedającej się niedzielnej gazety w Wielkiej Brytanii i jednej z gazet o najwyższym kroku w historii. W czerwcu 2013 r. The Guardian wydało wieści o tajnej kolekcji przez administrację Obamy w dokumentacji telefonicznej Verizon, a następnie ujawnił istnienie Prism programu nadzoru po tym, jak wiedza o nim wyciekła na gazenicę i byłego wykonawcę NSA Edwarda Snowdena. W 2016 r. Guardian poprowadził dochodzenie w sprawie dokumentów Panamskich, ujawniając powiązania ministra Davida Camerona z rachunkami bankowymi na morzu. Czterokrotnie nazywano go „gazetą roku” na dorocznych British Press Awards: ostatnio w 2014 r. Za raportowanie na temat nadzoru rządowego.